1week Australië

Hoi Dutchies,

Eindelijk dan mijn eerste lang beloofde reisverslag!
Veel plezier, jullie zijn wel even bezig hahahha :)

Dag 1 en 2: Vertek naar Sydney
De vakantie begin met 2 uur vertraging, omdat ik bang was dat ik mijn vlucht zou missen heb ik de hele dag de pagina's van KLM en Schiphol in de gaten gehouden ;-)
Uiteindelijk werd ik om 18:15 uur opgehaald door m'n ouders die mij samen naar Schiphol brachten. Daar aangekomen snel afscheid genomen voordat er tranen zouden komen hahahha...
Op Schiphol snel ingecheckt en richting de douane. Wat een controles allemaal zeg! Natuurlijk wel voor je eigen veiligheid, maar steeds alles uit je tas moeten halen word je niet vrolijk van. Daarna was het wachten totdat het tijd was om naar de gate te gaan. Wat winkeltjes door slenteren en uiteindelijk maar richting de Starbucks gegaan voor een kopje koffie. Vervolgens naar de lounge ruimte gelopen om even te zitten. Daar kon je dus ook je telefoon opladen en dat leek mij wel handig voor in het vliegtuig als ik muziek wilde luisteren. Ik zette m'n koffie even naast mij op de bank neer en wat denk je.... Gaat er een of andere idioot naast mij zitten boven op mijn koffie!!! Waar ik wel geteld een slokje van had genomen...
Na 3 kwartier daar gewacht te hebben, was het tijd om naar de gate lopen. Een uur voor vertrek was het namelijk al boarding tijd. Wat mij elke keer weer verbaast is dat zodra er omgeroepen wordt dat ze gaan boarden, iedereen uit zijn stoel springt en als eerste in het vliegtuig wil zijn. Ik wachtte wel even totdat de rij wat kleiner was. Toen ik naar de rij liep werd er omgeroepen of er een paspoort was gevonden bij de gate want iemand was zijn paspoort kwijt. Niemand had deze gevonden dus geen de steward samen met deze man, lees een oud verstrooid klein mannetje met zijn tas onder zijn arm geklemd, op zoek naar zijn paspoort. Ze lopen de hoek om, terug richting de winkels zie je dat mannetje ineens naar zijn kont zak grijpen en 1x raden wat hij daar uit haalde.... Jep zijn paspoort!! Hahahha De hele gate lag dubbel van het lachen, al kon de steward dit wat minder waarderen.
De vlucht ging prima, zat wel een dikke man naast mij waardoor je wat minder ruimte hebt, maar ik heb lekker wat films gekeken en uiteindelijk iets van 5 uurtjes kunnen slapen.
Na ruim 12 uur vliegen kwam ik aan op Kuala lumpur, alleen was het hier inmiddels 6 uur later. Best raad als je net hebt ontbeten en wetende dat je over 2.5 uur verder vliegt en dan je avondeten krijgt.
Om 19:50 uur vloog ik verder naar Sydney, in het vliegtuig ontvang je dus 2 kaartjes die je moet invullen voor de douane daar. Ik kijk redelijk veel televisie, dus ook border securiteit gezien wat over de douane van Austarlie gaat. Deze is erg streng en ik was dus gewaarschuwd. Was ook bang om het formulier fout in te vullen, omdat je daar dan weer een boete voor kan krijgen. Aangezien mijn buurman langs het gangpad zo snel was met invullen ervan, dacht ik dat hij wel wist hoe het moest. Ik stel hem dus een paar vragen en kom erachter dat hij er net zoveel van wist als dat ik wist.... Gelukkig zat er een Australisch meisje naast mij die mij wel kon helpen. 
Het enige wat niet kon invullen was een verblijfadres, helemaal omdat we daar na 2 dagen alweer weg waren. Maar ook omdat ik zo slim was geweest om mezelf dit te mailen waar ik in het vliegtuig niet bij kon omdat ik geen internet had?! Lekker slim dus. Dat meisje naast mij zegt dat het niet zoveel uit maakt en vertelde dat ik Hostel Bondi kon invullen, dat is een bekend Hostel. Vervolgens heb ik daarna mijn buurman geholpen met invullen, wat ik beter niet had kunnen doen want die hield mij daarna continue in de gaten... Ook op het vliegveld, waar ik was, was hij ook...
Bij de paspoortcontrole viel ik dus met mijn verblijfadres door de mand... Ik was bij een knappe marechaussee gaan staan hahahha Die bij het zien van mijn formuliergelijk vroeg: wat voor Hostel/ verblijfplaats is dit? Ik werd rood en biechte maar gelijk op dat dit op advies was van iemand waar ik naast zat in het vliegtuig omdat ik geen verblijf adres heb. Hij begon te lachen en zei; zeker je eerste keer hier in Austarlie? Ik begon zelf ook te lachen als een boer met kiespijn. Vervolgens zegt hij: i'm just kidding you, you only write the name of the hostel wrong. Had ik dus Bondy opgeschreven ipv Bondi hahahha Leuke Judith actie dus weer.
Op naar de bagage, ik was stik zenuwachtig omdat ik bang was dat mijn bagagae in Kuala Lumpur niet goed was meegegaan. Ik zag allerlei tassen en koffers voorbij komen, maar niet die van mij. Toen kwam mijn buurman ook nog is bij mij staan om me gezelschap te houden. Ik dacht alleen maar rot op! Het enige wat ik wil is mijn tas. Nou en na een half uur kwam die dan eindelijk. Snel door de laatste controle, waar ik zonde moeite door kwam.
Daarna was het wachten op Ruud en Janneke die een half uur na mij waren geland. Zij moesten alleen 1.5 uur wachten bij de paspoortcontrole, waar ik binnen 5 minuten aan de beurd was. Na 2 uur wachten waren ze er eindelijk en was het tijd voor onze trip

Dag 3: Sydney

Vandaag zijn we aangekomen in Sydney. In het begin was het een beetje fris of zoals de australiërs hier zeggen; a little bit chilly. Maar zodra de zon ging schijnen werd het lekker warm. 
Eerst zijn we naar ons Hostel gebracht, Sydney Central Backpackers, onze spullen op de kamer gelegd en gaan wandelen in Sydney.
Via Hyde Park, zijn we naar de Royal Botanic Garden gelopen. Mooi park voor hardlopers blijkbaar, want er lieper hier meer harlopers dan wandelaars. Wanneer je naar het "einde" van dit park loopt heb je een mooi uitzicht over de stad Sydney met de bekende Opera House en Harbour Bridge. 
Vanuit dit park zijn we naar het Opera House gelopen, van een afstand is deze toch mooier dan van dichtbij. Nadat we hier een rondje omheen zijn gelopen, zijn we naar een haventje gelopen om een sightseeing tour over het water te maken. Helaas heb ik hier weinig van mee gekregen, want zodra we aan boord waren en gingen zitten ging bij mij het kaarsje uit. Ik kon mijn ogen echt bijna niet meer openhouden, maar ik was gelukkig niet de enige die daar last van had hahahha Hallo jetlag
Na een uur op de boot liepen we terug naar het Hostel, maar dit was nog wel een uurtje lopen. Even lekker douchen en opzoek maar wat eten. Daarna gelijk ons bed ingegaan, want de volgende ging de wekker alweer 6:45 uur voor de tour naar de Blue Mountains.

Dag 4: Blue Mountains

Na een lekkere nacht geslapen te hebben, ging deze morgen alweer vroeg de wekker. Om 7:30 uur werden we opgehaald voor een tour naar de Blue Mountains.
Ben (een erg leuke gids bij wie zijn gulp steeds openstond) was de tour leider en vertelde ons erg veel over de geschiedenis van Austalie op weg naar de Blue Mountains. Blijkbaar was ik nog niet heel erg uitgeslapen, want er zijn maar een paar dingen blijven hangen  Of ik was steeds afgeleid door de openstaande gulp, wie zal het zeggen...
We zijn gestart waar vroeger nog de aboriginals leefde, het enige wat je er nog van terug ziet zijn de tekeningen op de grond die zij maakte nadat ze bijv. een kangoeroe hadden gevangen/ gedood. Daarna zijn we doorgereden naar Lincoln's rock, waar je een erg mooi uitzicht punt had over de bergen. Vervolgens zijn we naar Wentworth Falls gegaan, waar je na een wandeling naar beneden een mooi uitzicht had op een waterval. Helaas zijn we niet het water gelopen, dit was namelijk best wel een stukje lopen, had ik wel van dichtbij willen zien. Na deze waterval reden we naar Scenic World, hier ging je per kabelbaan naar de overkant. Daar kon dan met een railway van 52 graden stijl naar beneden! Dat was echt super gaaf! Mooi uitricht over een regenwoud dat daar lag en het leek net of je naar beneden viel. Wanner je dan weer uitstapte had je een mooi uitzicht op de Three Sisters. Daarna kon je door een regenwoud lopen wat ik zelf niet heel spectaculair vond, aangezien hier (nog) geen dieren te zien waren. Na een paar bomen had ik het wel gezien
Na 1.5 uur zijn we weer in het busje gestapt en brachten we een bezoek aan het olympisch park en stadion. Hier zijn we helaas vanwege tijdgebrek maar een half uur gebleven, omdat we een boot moesten halen die ons weer terug naar Sydney bracht.
Bijzonders om te zien dat hier een paar jaar geleden de olympische spelen zijn geweest, ik had er nog wel even langer willen rondlopen.
Na de boottocht terug in Sydney konden we onze wandeling van uur naar de hostel maken. Snel wat gegeten, tas ingepakt en was het alweer tijd om te aan slapen aangezien we de volgende dag alweer naar Melbourne vlogen.

Dag 5: Melbourne

Vandaag zijn we om 7:00 uur vertrokken met het vliegtuig van Tiger Air naar Melbourne. Je hebt weinig beenruimte in het vliegtuig, maar dit sloeg echt alles! Je kon er bijna niet zitten, stoelen kaarsrecht overeind, je benen totaal niet kunnen strekken onder de stoel en ik zat dus met mijn knieën in de rugleuning van iemand voor mij en mijn kont in de rugleuning gedrukt.
Wat een temperatuur verschil is het hier met Sydney! Het scheelt zeker 5 à 10 graden met Sydney. Hier is het dus voor ons echt winter! bbbbrrrr....
Snel met het openbaar vervoer het Ibis Hotel opzoeken, onze spullen daar droppen en lekker ontbijten. Echt in elke straat is hier subway, echt niet normaal dus dat was onze brunch gezien het tijdstip.
Na het eten een plan gemaakt voor vandaag. 
Met de gratis tram zijn we naar de Victoria Market gegaan, deze markt lijkt heel erg op de grote markt hal in Rotterdam. 
De tram rijdt trouwens hier in de binnenstad van Melbourne gratis, Nederland kan hier zeker nog wat van leren. 
Daarna zijn we weer in de tram gestapt en zijn we bij het station weer uitgestapt, hier stopte ook de gratis tram en als je verder wilde moest je betalen. Wij Hollanders gaan dan natuurlijk liever een stukje lopen dan dat we moeten betalen hahahha
Nee vlakbij bij het station was een straatje vol met graffiti tekeningen, de ene tekening nog mooier dan de ander. Dus dat wilde we wel zien. Geen enkel stukje muur is hier leeg gelaten, zelfs de containers, kratten en deuren moesten eraan geloven. Ook de straat zelf stond vol met graffiti, gaaf gezicht was dat.
Hierna zijn we doorgelopen naar Melbourne Park, hier staat het beroemde tennis park waar de Australië Open wordt gehouden. Janneke en ik hebben zelfs een tour door het centercourt stadion (Rod Laver Stadion) gedaan. We kwamen in de kleedkamer, waar normaal gesproken Roger Federer, Nadal,  Djocovic zich omkleden en voorbereiden op hun wedstrijd. De pressroom hebben we gezien, de hal of Fame waar ze doorheen lopen voordat ze het centercourt oplopen, met alle camera's, alle foto's van spelers die daar hebben gewonnen en natuurlijk ook het center court zelf. Dit zag er echt heel anders uit dan op tv, over de blauwe vloer lag een grijze vloer om de tennis vloer te beschermen, het dak was dicht, het was er ook redelijk donker. Het lijkt eigenlijk net het ziggo dome dat leeg is.
Maar wel echt super leuk om het een keer van binnen te hebben gezien.
Na deze rondleiding zijn we naar de Botanic Garden gelopen, deze heb je dus ook in Melbourne. Met weer erg veel hardlopers. In deze parken, Sydney en Melbouren, kan je trouwens goede conditietrainingen doen met trappen, heuvel op heuvel af, ik zal Kees wel even inlichten hahahha
Via de Botanic Garden loop je naar Shrine of Remembrance. Hier staat een groot monument dat ter ere is van aan alle gevechten/ oorlogen (zoals WO I en WO II) en iedereen die daarbij is omgekomen. Toevallig kwamen wij net op tijd, zodat we de ceremonie die elke dag word gehouden bij het sluiten van het monument en het laten zakken van de vlaggen konden meemaken. Erg indrukkend en mooi om te zien dat ze elke dag doen voor denken die voor australië zijn omgekomen. 
Hierna was het alweer tijd om terug te gaan naar het hotel. Of nouja we moesten eigenlijk nog inchecken omdat we alleen onze bagage hadden afgegeven. 
Op de kamer aangekomen hadden we één 2-persoonsbed en een stapelbed. Ik vond dat ik met mijn lengte wel recht had op het 2-persoonsbed, want in hete stapelbed paste ik niet. Kwam mijn lengte toch een keer van pas hahahha ruud nam vervolgens het onderste bed van het stapelbed en Janneke dan de bovenste. Het stapelbed kraakte alleen echt enorm! Niet zoals een bed soms kan kraken, maar alleen al bij het lachen piepte dat ding als een gek. Je kreeg er eigenlijk gewoon de slappe lach van en omdat het dan ook maar bleef kraken door het lachen kan je wel raden dat we toen de buigspieren flink getraind hebben :-D
Hierna zijn we opzoek gegaan naar een eettent. Wat opvallend hier is en dat was trouwens in Sydney ook zo, is dat je heel veel Japanse, indiaanse, Chinese eettentjes tegenkomt. Kom je deze niet tegen dan is het wel de subway, mc Donalds, hungry jacks (of wel de Burger King) en anders is het erg exclusief. Misschien komt het ook doordat er veel Aziatische mensen rondlopen en maar weinig blanken.
Onderweg naar een eettentjes hadden we bedacht dat we nu wel over onze jetlag heen waren en vanavond misschien wel een potje konden gaan kaarten.... Ik kan jullie vertellen dat we bij terugkomst in het hotel, er niks meer van kaarten is gekomen en dat om 22:00 uur het licht alweer uit was hahahha Waarna het piepen van bed weer van vooraf begon...

Dag 6: Melbourne

Vandaag hebben we voor het eerst even kunnen uitslapen, het leek alleen alsof we daardoor nog vermoeider waren en beter op tijd hadden kunnen opstaan.
Als eerste wilde we vandaag een auto huren/ vastleggen voor als we maandag via de Great Ocean Road naar Adelaide rijden, dus op zoek naar een herz, europcar... Trouwens dat links rijden wordt nog wat?! Steeds met oversteken kijk ik nog de verkeerde kant op, rechts links recht ipv links rechts links in Nederland.. en als auto's de bocht om gaan denk ik; hè je gaat niet goed hoor. Of ik wil aan de verkeerde kant staan om met tram weg te gaan hahahha 
Nadat we de auto hadden geregeld, zijn we met de tram naar Port Melbourne gegaan en dan lopend langs de kust naar St. Kilda Pier waar je pinguïns kunt spotten.
Om hier met de tram te komen heb je een MiKey nodig, dit is een soort van OV chipkaart dat we in Nederland kopen. In dit gedeelte van Melbourne is de tram namelijk niet gratis. 
Vanaf Port Mdlbourne is het ongeveer 5 km langs de kust lopen naar St. Kilda Pier. Ruud die doet mee aan een internationaal GPS spel en er bleken 4 schatten op deze route te liggen. Nou dan konden we dan wel even meepakken. Maar wat meten die mensen die ons hebben zijn zoeken bij zo'n coördinatie punt hebben moeten lachen. We zaten onder de steiger, hingen aan een steiger, lagen in het gras.... En terwijl het eigenlijk een geheim spel is en zo opvallend mogelijk moest gebeuren ahhahaa We hebben welgeteld nul schatten gevonden.
We kwamen een uurtje te vroeg aan bij de pier van St. Kilda, de pinguïns akten zich namelijk pas zien met zonsondergang. Toch maar even gaan kijken en ja hoor toen hebben we de eerste verstopte pinguïns gespot. Om niet daar een uur te hoeven hangen, hebben we nog even gedronken en zijn we weer teruggegaan naar "de plek"
Inmiddels was het er best druk geworden en leek het meer op een soort van attractie. Maar hoe donker het werd hoe meer Pinguïns er tussen de rotsen banaan kwamen. Alle mensen springen er dus meteen bovenop. Ze waren alleen een beetje lastig op de foto te zetten omdat het donker was en je geen flitser mocht gebruiken, hier stond dan ook een boete op. Al had je natuurlijk nog steeds een paar sukkels die dat wel deden.
Ik heb een paar mooie op de foto kunnen zetten en wat schattig om die beestjes ook te zien zwemmen. 
Vervolgens hebben we weer de tram teruggepakt naar het centrum, wat gegeten en gaan we weer lekker op tijd naar bed. De wekker gaat nu weer "lekker" vroeg aangezien we om half 8 alweer worden opgehaald voor een nieuwe tour.

Dag 7: Melbourne

Vandaag stond de tour naar de Gramphians National Park op het programma. Om half 8 werden we met een busje opgehaald om vervolgens 3 uur lang te rijden richting The Gramphians. Dit is een natuurgebied van wel honderden hectaren groot. Helaas heeft hier in 2006 en in 2013 grote bosbranden plaatsgevonden en dat kan je ook goed zien.
Onze eerste stop was in een dorpje naast The Gramphians, aangezien onze gids even moest tanken en de lunch op moest halen, konden wij hier even rondlopen. Je had een leuk pad richting een bos en ja hoor, hier spotte wij meteen al de eerste kangoeroe's en verderop stonden een paar emoes in de wei. Gaaf om te zien, al zullen wij deze dieren tijdens onze reis zeker nog vaker tegenkomen. Maar zoiets verveelt natuurlijk nooit.
Vervolgens zijn we weer het busje ingestapt en de bergen ingereden. De volgende stop was bij de MC Kenzie waterfalls. Een grote waterval vanuit de bergen. We konden daarvoor helemaal naar beneden lopen, om het van dichtbij te zien. Deze waterval was niet heel groot, maar leuk om er zo dichtbij te komen. 
Om beneden bij deze waterval te komen was al een flinke loop, hoge treden, smal.... Nu nog naar boven?! ppppfff.... Alleen omhoog moest ook nog is een tandje sneller aangezien we anders te laat zouden aankomen bij de bus om de trip te vervolgen. Ik dacht nou dat doe ik wel even. Ik heb wel een redelijke conditie. Nou die was werkelijk ver te zoeken. Wat een hell was dat! We vervolgde onze trip daarna naar de Balconies en Reeds lookout. 
De Balconies heette vroeger eigenlijk The Death of Jaws, omdat hier aan de rand van de afgrond een rots op een bek van een haai lijkt. Het weer hier in mThe Gramphians is erg verraderlijk en er kan ineens een ruk wind komen. Veel mensen gingen op die rots staan om een foto te maken van het uitzicht, totdat er iemand echt een keer naar beneden is gevallen. Ze hebben toen besloten om een soort van ballonnen te maken zodat men daar hun uitzicht foto's konden maken en hebben de naam toen ook veranderd in de THE Balconies. We konden dus bij deze 2 plekken hele mooie uitzicht foto's maken.
Ondertussen was het lichtjes begonnen met regenen en hadden we nog 2 stops te gaan. De volgende was ook een uitzicht punt maar deze heette Boroka lookout. Hier waaide het erg hard en was het koud dus binnen 5 minuten zat ik alweer in het busje hahahha 
Onze laatste stop was de kangoeroe's, deze stonden een wei en waren wel wild maar tam, waarschijnlijk aan mensen gewend. Het was alleen wel steeds harder gaan regenen dus echt de wei inlopen hand weinig zin. Gelukkig zaten er ook een paar langs de kant. Ik heb er eentje kunnen voeden en dat was echt gaaf! Hij sprong ook nog bijna op me hahahha 
Daarna was het weer tijd voor de 3 uur durende terug reis.
Morgen halen we de auto op en vervolgen we onze reis via de Great Ocean Road naar Port Cample, The Twelve Apostles.

Dag 8: Great Ocean Road
Vanmorgen ging om 8:45 uur de wekker, tassen weer inpakken en de auto ophalen. Janneke en Ruud wilde niet als eerste rijden, dus was ik de pineut om de stad uit te rijden. Ik was best zenuwachtig, maar aan de andere kant vond ik het eigenlijk ook wel weer leuk. Het ook gelijk best goed. Was echt wel gaaf om door Australië te rijden.
Na 1.5 uur rijden maakte we de eerste stop, we dachten een mooie route te hebben gezien maar het was niet meer dan een wandeling naar het strand. Wel erg mooi! De zon scheen nog dus konden we mooie foto's maken. Bij het maken van een foto van Janneke stond ik natuurlijk weer is niet op te letten en had ik natte schoenen en stokken, kan er ook maar een gebeuren ahhaha
Vervolgens hebben we onze weg vervolgd over de Great Ocean Road, dan reed Janneke, dan weer Ruud of ik! Maar wat een fantastisch mooie route is dit zeg! Het uitzicht op zee, die golven, vervelen nooit!! Echt waanzinnig. Helaas werd het weer onderweg wel steeds slechter waardoor het regende toen we bij de Twelve Apostles aankwamen. Dit zijn rotsen in zee, vlakbij het strand, door de natuur gemaakt. Echt een mooi gezicht, denk alleen dat het met een zonnetje er nog mooier uit had gezien.
Na de THE Twelve Apostles zijn we doorgereden naar een dorpje ernaast, Port Cample, hier overnachten we een Hostel en vervolgen we morgen onze route weer via de Great Ocean Road naar Naracoorte.

Dit was het dan voor nu!

Kus Juud