Laatste week Australie
Blijf op de hoogte en volg Judith
25 Augustus 2015 | Australië, Sydney
Hi Dutchies,
Ik stuur jullie alweer mijn laatste reisverslag van mijn geweldige vakantie in Australie. Ik heb hier echt super mooie dingen, plaatsen... Gezien. Het was echt een top vakantie en een om nooit meer te vergeten.
Genieten jullie nog even van mijn "geweldige" verslag en dan stap ik morgen in het vliegtuig, terug naar jullie!
Dag 21: Skydiven in Cairns
Vandaag zijn Janneke en ik wezen skydiven. We moesten ons hiervoor om 11 uur melden bij de travel agency, waarbij we het hadden geboekt.
Voordat we konden vertrekken was er een probleem met onze betaling. Bij het boeken hebben we niet zo goed opgelet en betaald met USD dollars ipv AUS dollars, echt weer wat voor mij natuurlijk ;-) Maar het was wel afgeschreven van mijn creditcard, gelukkig was de boeking wel goed doogekomen, dus mochten we mee en zouden ze op het kantoor ondertussen uitzoeken wat we nou hadden betaald.
Het was een uurtje rijden naar Innisfall, een plaatsje onder Cairns, en in det tussentijd moesten we allerlei formulieren in vullen, zoals dat je hun niet aansprakelijk zou stellen voor enig letsel, alles is op eigen risico, wie ze moetsen informeren bij noodzaak...
Vervolgens kwamen we aan bij een groot grasveld waar een huisje stond en daarachter een liegtuigje. We waren met ongeveer 14 mensen die hadden geboekt en we waren daardoor in 2 groepen verdeeld. Jannek en k zaten in de 2e groep, konden we ons nog even extra zenuwachtig maken... Ondertssen hadden we te horen gekregen dan onze betaling in orde was en we nu met zekerheid konden springen.
Na een half uurtje wachten krgen we onze harnas aan, werden we voorgesteld aan onze instruteur en was het tijd om het vliegtuigje in te stappen. Met letterlijk vliegtuigje hahahah... Binnen in het vliegtuig had je allen 2 lange zwarte blaken liggen waar je op miest gaan izten met je instucteur achter je. je werd alleen met een band vastgemaakt aan de zijkant en toen het vliegtuigje vol zat was het tijd om del ucht in te gaan. Ondertussen maken de insturcteurs je helemaal gek met opmerkingen als; oh oh je riemen zitten wel erg los of het is niet skydiven, maar dkyding en ga zo maar door. Met een go pro camera maken ze ondertussen allerlei filmpjes en foto's van je. Het leek wel een uur te duren voordat we eindelijk mochten springen. Maar eindelijk ging het lampje op rood, dan op geel en moest ik mijn bril opzetten en eindelijk op groen. Daar gingen de eerste al. Ik mocht als derde en doordat ik strak vast zat aan de instucteur kon ik verder niks en duwde hij mij eignelijk richting de "deur" (het was eignelijk meer een rolluik dat ze konden open duwen). Ik hing gelijk al uit het vliegtuig en was ik overgeleverd aan mijn instructeur. Voordat ik het wist vielen we naar beneden van uit het vliegtuig (je springt ook niet eigenlijk) en dacht ik: aaaahhhh....shit ik val!!! Dit is eng... En daarna, hoe moet ik hier ademen, het is hier zo benauwd. Ow wacht ik moet ook nog lachen naar de camera, cheese :) en oja misschien moet ik ook nog even naar beneden kijken en genieten van uitzicht... Voordat je het weet is de minuut vrije val alweer voorbij en gaat de parachuut uit. Ik mocht de parachuut ook nog besturen, maar je zal begrijpen dat we toen alleen maar rondjes draaide hhahaha.. Hierna nam hij het alweer over en was het tijd om te gaan landen. Knieen omhoog, benen strekken en landen maar.. We maakte een hele soepele landing en voor ik het wist sotnd ik weer met beide benen op de grond. Nog niet helemaal beseffend wat ik zojuist had gedaan stond ik nog helemaal te trillen en shaken. Maar wat ongeloof gaaf wat dit zeg!
Een kwartiertje later zaten we alweer terug in het busje richting Cairns. Later op de dag konden we dan op het kantoor in Cairns een USB sitck ophalen met de video en foto's.
Ruud was in de tussentijd een beetje gaan rondlopen in Cairns en verder gegaan met zijn geo cash spel. Hierbij had hij 2 leuke plekjes ontdekt die hij ons later nog wel wilde laten zien. Maar eerst moesten we een auto regelen voor naar Airlie Beach op woensdag en nog 2 tours boeken.
Toen we de straat uit liepen werden we aangesproken door een ongen en tijdens het praten door werd ons gevraagd of we nog tours moesten boeken. We wilde even kijken wat hij ons te bieden had, dus zijn we mee de winkel inglopen. We hadden zelf op het internet al wat research gedaan dus we wisten wel een beetje wat de prijzen waren.
Uitendleijk hebben we daar 2 uur gezeten en hebben we via hem goedkoper een auto kunnen huren en 2 tours kunnen boeken. Nu zullen jullie wel denken, dan klopt er iets niet. Maar alles zag er echt super goed uit, verzekering van de auto goed geregeld en de tours hadden wij van dezelfde aanbieders ook op het internet gezien alleen hij verkocht ze al een soort van tussenpersoon goedkoper. Ook weer gergeld.
Aangezien het nu wel wat later was geworden, besloten we om die 2 plekjes vna Ruud later deze week te bekijken, wel hebben we snel de video en foto's van mij en Janneke opgehaald (aaahhh.... die video van mij... Jullie lachen je echt kapot, serieus! Ik kan met handbal gekke bekken trekken, maar op deze video ben ik echt wereldkampioen hahahah) en zijn we een hapje gaan eten en lekker naar bed gegaan. De wekker stond immers weer erg vroeg de volgende morgen.
Dag 22: Cairns Great Barrier Reef
Vandaag zijn we weer om 6:30 uur opgestaan omdat we ons om 7:30 uur mosten melden bij de havan Cairns voor onze snorkel trip naar de Great Barrier Reef. Eerst nog even snel langs een camerashop, waar we een onderwatercamera konden huren.
Om 8:30 uur vertrokken we eindelijk uit de haven en na ruim 2.5 uur varen kwamen we dan eindelijk bij de Reef aan. Bril, snorkel en flippers pakken en gaan met die banaan! Het water was 20 a 22 gragen, best koud wanneer je er in sprong maar als je eenmaal door was viel het wel mee en anders werd je wel afgeleid door al het mooie koraal of de vissen. Echt super mooi! Grote blauw vissen, gele visjes en zelf Nemo zwom ertussen.
De vrouw van de camera verhuur shop had ons verteld dat wanneer je een vis goed op de foto wilde zetten je dit beter van dichtbij kon doen dan inzoomen. Dus hoppa naar beneden duiken, achter de vis aan en hopen dat je raak klikt. Ik heb er een paar mooite tussen zitten, gelukkig niet alle moeiten en alle slokken zoute zee water voor niks binnen gekregen.
Na een uurtje was het tijd om weer aan boord te komen. Toen ik naar de boot zwom, zat eineens hee hele grote vis onder mij. Eerst schrok ik natuurlijk, maar daarna wilde ik deze natuurlij meteen op de foto zetten. Ik zwom er naar toe en op het moment dat ol je, p[ de fptp wo; de zettem, zwom die vis naar mij! Ik wist niet hoe snel ik weg moeste komen, al was deze ongevaarlijk hahahaa... Uiteindelijk heb ik hem nog wel op de foto kunnen zetten en ben ik maar de snel de boot weer opgegaan. Op de boot stond de lunch voor klar.
Ondertussen vaarde we verder naar een stuk Great Barrier Reef voor onze 2e plons in het water.
Ik was net opgedroogd en opgewarmd en daar ging ik alweer, heir was het water ook iets kouder bbrr... Maa rook zeker weten hier ook weer super mooi! Ik widle aalleen nog heel erg graag een schildpad zien. Janneke was inmiddels alweer erug de boot opgegaan en Ruud kon ik nergens vinden, dus ben ik zelf maar op onderzoek uitgegaan... En ja hoor GEVONDEN!!! Vol van mijn vondst probeerde Ruud erbij te halen, naar Janneke op de boot te schreeuwen, maar ook nog is de schildpad in de gaten houden natuurlijk. Nou dat laatste is gelukt de andere 2 iets minder goed hahaha en was ik de enige die hem heeft gezien. Denk dat wel ruim 20 minuten bij hem heb gezwommen en genoeg foto's heb gemaakt.
Daar was he alweer tijd voor ons 2.5 uur durende terugreis naar Cairns. Die leek echt wel uren te duren. Het was inmiddels gaan waaien en de boot ging heen en weer, mesne die moesten overgeven... Jullie snappen dat ik blij ws om van de boot af te zijn.
Voordat we terugliepen naar onze hostel wilde Ruud ons nog de 2 plekjs laten zien in Cairns die hij had ontdekt. Een daarvan was een soor van zwembad/ fontein midden in de stad (zie foto) met een strandje en grasveldje er om heen. Espanides ofzo noemen ze het. Zag er echt super leuk en denk dat het hier in zomer ook super druk zal zijn.
Het volgende wat hij ons wilde laten zien was iets in een paar bomen. Toen we daar aankwamen hoorde heel veel geluid uit die bomen komen. Zaten daar echt gewoon honderden vleermuizen! Hte was een soort van project daar in de stad (die denk ik een beetje uit de had gelopen is hahaha) Geweldig om er zoveel bij elkaar te zien, maar ook ontzettend smerig. OVeral poep op de straat en ze stonken niet normaal. Volgens Ruud waren dit de enige 2 mooie of interssante punten van Cairns. Ik deel deze mening niet, maar helaas heb ik te weinig tijd om deze stad verder te bekijken.
Verder hebben deze avond weinig bijzonders gedaan, we moesten onze tas weer inpakken omdat we de volgende dag met de auto naar Airlie Beach rijden voor onze trip naar WhitSunday een van de mooiste stranden van de wereld is mij verteld.
Dag 23: Roadtrip naar Airlie Beach
Vandaag was het vooral alleen auto rijden, om 10 uur ging het kantoor van de auto verhuur open dus we zorgde ervoor dat we er rond die tijd waren. We kregen weer dezelfde soort auto mee als dat we bij onze tour door de Great Ocean Road haddne, lekker ruim dus. Ik begon met het maken van de eerst kilometrs. Het verliep alleen niet zo snel, veel wegwerkzaamheden en ik moest veel door de stadjes rijden. Dan wer 100 of 80 of 60... 110 km per uur is trouwens ook in Australie, op een deel van de outback na, de maximum snelheid.
Na ongeveer 8 uurtjes onderweg te zijn geweest, met een paar keer stoppen tussendoor nam ik voor het laatste stuk het stuur over van Janneke. Zij wilde liever niet in het donker rijden. De straten of wegen zijn echt verlicht en je moest oppassen voor overstekend edieren. We hadden er immers overdag langs en op de weg al genoeg zien liggen. Maar alles ging goed en na 3 kwartier rijden reden we Airlie Beach binnen. Nu opzoek naar onze hostel. Deze konden we helaas niet goed vinden en omdat we nog maar 20 minuten haddne om te kunnen inchekcen besloten we het te vragen. Janneke stapte uit en Ruud en ik keerde even de auto. Ik draaide de parkeerplaats op reed terug richting het kruispunt om Janneke op weer op te hale, stond ik aan de verkeerd kant van de weg... Klop klop... security nast de auto. Gelukkig kwam hij alleen even melden dat ik aan de verkeerde kant van de weg stond en legde ons uit waar we het hostel konden vindne. Janneke die was nog steeds aan het navragen, maar ik wilde natuurlijk zo snel moglijk weg bij die security man dus besloot ik de auto aan de overkant file te parkeren. Dat ging prima en Janneke kwam inmiddels aangelopen. Maar toen ik weg wilde rijden, beign weer aan de verkeerde kant van de weg en reed ik bijna een fietser aan. Dit is mij serieus nog geen enkele keer gebeurd tijdens het autorijden in Australie en reed ik steeds netjes links, geen idee waar ik ineens last van had. Maargoed uiteindelijk kwamen w 1 minuut voor tijd het hostel binnen vallen. Snel ingecheckt, spullen uit de auto gepakt en een hapje gaan eten. Na het eten nog even relaxt aangedaan en zijn we alweer lekker gaan slapen.
Dag 24: Raften WithSunday en Whitehaven Beach
Vandaag zijn we de zee opgegaan om te gaan raften, walvissen te spotten, snorkele en naar Whitehaven Beach.
We werden hiervoor om 8:45 uur opgehaald, dus konden we redelijk "uitslapen"
Dit was een tour op het water en wij hadden ervoor gekozen om te gaan raften. Een boot met 2 buitenboord motoren, GAAF!
Nadat we de haden uit waren gearen volle speed vooruit! Whhhaaa...de wind door je haren (geen shamppo voor nodig om je haar te laten dansen). Wat gingen we hard en kletterde we op de golven. Pap, deed mij gelijk denken de keren dat we met Jos ging varen, ook altij dhoe harder hoe gekker hahahaha
Eerst zijn we gaan snorkelen vlakbij een eiland, dit stuk Barrier Reef was een stuk minder mooi om te zien dan bij Cairns. Al blijft het wel mooi om al die gekleurde visjes te zien. Na een uurtje ws het alweer tijd om verder te varen. We aren nog geen kwartier onder of we spooten walvissen. We probeerde dichterbij te komen, maar de regel iswel dat de booit er niet dichterbij naar toe mag varen dan 200 meter. Al de walvissen uit zichzelf dichtbij komen is dat geen probleem. Bij ons bleven ze wel redelijk op afstand, maar ze maakt er wel een show van met z'n 3-en. Ze bleven maar springen. Wat geweldig was dit.
Na dit spektakel vaarde we met hoge snelheid door naar Whitehaven Beach. Dit is alleen maar wit zand strand omringd door een heldere zee, met allerlei verschillende kleuren blauw. Adembenemend mooi gewoon. Later zijn we doorgevaren naar een ander stukje van Whitehaven Beach waar lunch kregen en een uurtje lekker konden luieren op het strand en van de zon konden genieten.
Vervolgens was het alweer tijd om terug te raften naar de haven van Airlie Beach. Aangezien we hier een stuk van waren verwijderd was het wel zeker een uur lang op de boot. Af en toe stopte we nog even omdat we een walvis hadden gespot, maar degene die we na agen waren op "reis". Zo noemen ze dat wanneer een walvis alleen af en toe naar boven komt lucht te happen.
Valkbij de haven liet onze gidsen zien dat de boot nog wat harder kon dan we dachten, nog even een paar rondjes full speed en was de tijd alweer om. Wat een te gekke tour was dit zeg! Adrenaline van de walvissen en het oogverblindend mooie strand van Whithaven Beach, helemaal top!
In het stadje aangekomen hebben gelijk maar weer wat gegeten, vervolgens teruggelopen naar onze hosten douchen, relaxen/ lezen en slapen. Ik was kapot!
Dag 25: Roadtrip terug naar Cairns
Vandaag hebben we weer een dagje auto gereden. Mar mijn dag beogn vandaag met een enorme kopstoot!! Het moest er een keer van komen, want volgens mij zijn de vrouwen in Australie niet zo groot... Douches die op mijn ooghoogte aan de muur hangen, lage wc, kleine bedden. Allemaal nog te doen, maar vandaag... Ik was blijkbaar nog een beetje slaperig en lette niet goed op, de deurpost van de wc bij dit hostel was niet zo hoog. Natuurlijk raden jullie het al... ik loop er vol tegenaan, gevolg: direct een bult op mijn hoofd... Maar wakker was ik nu in ieder geval wel.
We zijn om 7 uur vertrokken en hebben iets anders gereden dan op de heenweg, omdat we op aanraden van de agency waar de auto hebben gehuurd, langs de watervallen moesten rijden. We hebben ze allemaal gezien en stuk voor stuk zijn het.. Watervallen. Maar natuurlijk erg mooi weer. Voor de een hoefde je alleen maar naar benden te lopen en voor de andere liep je een heel oerwoud door. Over boomstammen, takken, wortels van bomen gebruiken als trap, modder... Dit was dan ook geen officeel aangelegd pad, maar wel de enige manier om de waterval van dichtbij te kunnen bekijken. Daarbij kennen jullie en moest ik dit pad natuurlijk ook even lopen. :)
Verder was de dag niet zo bijzonder. Op het moment dat ik dit nu schrijf zitten we in een motel in Cairns en verterkken we morgen met het vliegtuig naar Brisbane.
Dag 26: vlucht naar Brisbane
Deze dag stond vooral in het teken van wachten op onze vlucht naar Brisbane, waarvoor we om 15:00 uur werden opgehaald.
Eerst maar even de auto die we hadden gehuurd terug brengen en daarna rustig lopen naar onze vaste ontbijt tentje in Carins. Daar hebben we even rustig en relat wat gegeten. Hierna zijn we naar da "pleintje" gelopen met het zwembad en grasveld er omheen, een van die plekken die Ruud heeft laten zien. Lekker relact in het gras gelegen met een boekje en niks gedaan. Rond 14:00 uur zijn we teruggelopen naar het motel en onderweg daar naar toe lunch meegenomen. We waren klaar voortrek naar Brisbane.
De vlucht vertrok om 17:00 uur en we zouden om 19:15 uur landen, helaas hadden we (terwijl we al in de lucht hingen) vertraging van een half uur. Waardoor we bovren Brisbane nog wat rondjes aan het vliegen waren.
Snel onze bagage ophalen en naar onze hostel, zodat we wat konden eten en daarna lekker konden gaan slapen.
Dat ging dus niet zo snel al we wilde, bijna alles was al dicht in Brisbane wat betreft het eten. Ech raar, tot nu toe werden we in elke stad doodgegooid met restaurantjes en was alles tot laat open. Nou in Brisbane was dat wel anders, vonden we al wat dan was het dicht en dat op vrijdagavond!
Dag 27: tour Fraser Island
Vandaag allwer onze laatste tour van deze vakantie, een 2-daagse trip naar Fraser Island
Om 6:45 uur werden opgehaald bij een busstop. We hadden maar een klein groepje, dus dat was wel leuk. Later waren we helemaal opgelucht, want het was een 4WD jeep met 2 banken onder de zijkant van de ramen dus echt veel ruimte om te ztitten was het ook niet. Dan heb ik het nog niet over het comfortable gedeelte gehad ;-)
Na 3.5 ur rijden kwamen we aan op een strandje waar we met een soort van veerpont naar de overkant konden (Fraser Island). De banden van de jeep lieten ze een stuk leeg lopen, dit was zodat ze beter op het zand konden rijden. Fraser Island bestaat namelijk alleen maar uit zand dus j kan daar ook niet rijden wanneer je geen 4WD hebt (jeep), anders kom je niet eens vooruit of loop je continue vast. Helemaal met regen, dan wordt alles lekker slipperig. Volgens mij mag je met een andere auto ook het eiland niet op.
De oversteek duurde maar een kwartiertje dus zo dichtbij was het dus. Onderweg op de veerpont zagen we nog een paar dolfijnen, maar ze waren wel redleijk ver weg.
Aangekomen op Fraser Island konden we ons schrap zetten voor een hobbelige rit, crossen door het zand, gassen door de plassen. Helemaal top dus hahahaha
Helaas konden we het eerste deel van de route niet geheel over het strand doen, langs de zee corssen, omdat het vloed werd en wanneer je met de jeep door het zoute zewatr rijd kan je je auto snel weggooien van de roest. het zout eet een soort van je auto op.
Maargoed de rit oor het bos was ook top. Hobbelig dat wel hahaha We shcoten regelmatig omhoog van het bankje en gingen van links naar rechts. Als je nog geen last had van je rug of nek dan had je dat nu wel.
We zijn als eerste naar de camping, Dilli Village, gereden waar we overnachten. Deze camping stond omringd met hekken en dat was nite omdat mensen dan misschien illegaal zouden gaan kamperen ofzo maar om de dingo's buiten te houden. Deze dieren zien eruit als honden maar ze konden je aanvallen of zelfs doden.
We sliepen weer in tenten, dus daaraangekomen moest je tent uitzoeken en deze controleren op slangen en spinnen. Hierna was het tijd voor lunch en je zwemkleding onder je kleren aan te trekken. Dez zon scheen niet, het regenede soms zelfs, meer de meerjes waar we naar ote gingen zijn echt d emoite waard om in te gaan zwemmen werd ons verteld.
Na de lunch zijn we weer vertrokken voor onze eerste stop bij het regenwoud. Hij deed zijn naam wel eer aan want het regende ook... Op zich niet heel bijzonder maar wel mooi om die verschillende grote bomen bij elkaar te zien, de vogels horen zingen en door heen te lopen. De gidsen wie wij bij ons hadden vertelde veel informatie, maar ik ben meer van de dieren dan de plantjes hahaha
Na een uurtej zijn we nweer in de jeep gestapt voor de volgende hobbelige rit (en dan druk ik het nog zachtjes uit) naar Lake McKenzie. Super mooit meer midden in het bos. Het leek een beetje op Whitehaven Beach. Het was niet koud buiten, ken kon gewoon meteen korte borke en een t-shirt lopen, maar het water was koud!! BBrrr... Maargoed ik ben hier maar een keer dus hoppa ik ben er in gesprint. Lees: ik heb er een half uur over gedaan om het eindelijk helemaal het water in te gaan hahahaha
Na een uurtje hier te zijn geweest was het weer tijd om terug te gaan naar het kamp. Doordat het had geregend waren er veel plassen in het zand op de weg, dus je voeld ede auto regelmatig slippen. Ineens moesten we stoppen, want ja hoor een stel jongeren die hadden besloten om niet mee te gaan met een tour hadden zelf een jeep gehuurd en hadden zichzelf vast gereden en de achterwilen waren door het spinnen ervan ingegraven. Je kan elkaar op deze routes niet passeren (het is ook allemaal eenrichtingsverkeer) dus moesten we ze wel helpen. Waarschijnlijk hadden we dat anders ook wel gedaan hoor. Denk dat ze 3 kwartier bezig zijn geweest en ondertussen was er achter ons al een hele stoet van jeeps komen te staan Uiteindelijk lukte het. Bleek dat ze een 2WD hadden! Sukkels....
Eindelijk waren we rop de camping aangekomen, ik had zere billen en was wel evne klaar met het door de jeep heen en weer geshaked te worden.
Lekker douchen, eten en we hadden nog een avontou naar hetstrand. Hiervoor moesten we uitkijken voor Dingo's, slangen en spinnen. Deze komen 's avonds tot leven. Mij leek het juist wel gaaf om deze dieren te zien.
UIteindelijk hebben we vooral heel veel sterren gezien en helemaal geen dieren helaas.
Ik vertelde tegen een van de gidsen dat ik juist wel een dingo wilde zien. We waren nu met een grote groep waarodoor ze zich de bosje verschuilen, maar al swe een uurtje zouden wachten dan konden we wel gaan Dingo haunten ahhaha
Op de camping hebben een kampvuur gemaakt en ehbben we daar lekke rmet zijn allen met een drankje om heen gezeten.
Na een uurtje vroeg een van de gidsen of ik nog op zoek wilde naar een Dingo. Dus daar gingen we met z'n 2-en.. Uiteindelijk hebben we ongeveer een uurtje rondgelopen rondom de camping en bij het strand maar helaas niks gezien.
Toen we terugkwamen zag een van onze gidsen een giftige kikker bij een van tenten. Normaal gesproken moeten ze alle dieren en planten met rust laten omdat het een national park is, maar van deze kikker is er een plaag en als je deze tegen komt dan ben je als goed Australiër verplicht deze dieren te doden. Dus werd er een vleestang bijgehaald en werd de kikker opgepakt en gooide ze hem in het kampvuur!! Dit knetterde als een gek en je zag allemaal witte giftige smeurie uit zijn lichaam komen en langzaam ging de kikker dus dood. Echt super ranzig om te zien, maar ik kom het niet laten om er een foto van te maken natuurlijk.
Langzamerhand gingen de meeste van onze groep naar bed, maar ik had nog steeds geen Dingo gezien. Dus samen met 2 gidsen gingen we nogmaals op zoek... Helaas ook dit keer zonder resultaat :(
Het was inmiddels al bijna middernacht dus tijd om naar bed te gaan.
Dag 28: vanmorgen zijn we om 7 uur opgestaan om vervolgens om 8 uur te vertrekken voor de laatste bezienswaardigheden op het eiland. Natuurlijk moesten we ook alles opruimen en de tenten aanvegen. Terwijl ik toen samen met een van de gidsen bezig was alle tentdoeken dicht te ritsen, kwam er uit het opgerolde luifeltje van de tent waar Janneke, Ruud en ik in sliepen ineens een joekel van een spin te voorschijn! Deze luifel hadden wij niet aangeraakt dus misschien heeft hij daar al die tijd gezeten, ook terwijl we sliepen.. Maargoed dat ik het niet wist hahaha
Doordat het nu eb was op het strand konden we daar nu wel gaan racen. Iets wat gister niet kon. Woehoe gaaf!! Maar ook nog steeds wel hobbelig hoor en ik voelde mijn billen van de dag ervoor nog steeds hahaha
Als eerste zijn we naar een soort van bergen gereden die nog steeds van de aboriginals zijn, dus konden we er alleen maar langs rijden en foto's van maken. Hierna zijn we doorgereden naar het scheepswrak. Dit is een Japans schip wat hier vast is komen te zitten in een zandbank, daardoor is gekapseisd en is aan land is aangespoeld. Tijdens het bekijken van dit schip doken er achter ineens, op 2 verschillende plekken, walvissen op het zee. Wauw hebben we er nog meer gezien, wordt bijna eentonig ;-)
Na een half uurtje zijn we doorgereden, gecrossed, naar de volgende stop, Eli Creek dit is een klein riviertje vanuit een soort van bos dat naar beneden stroomt richting de zee, met super schoon en helder heel koud water. Als je naar een begin punt loopt dan kon je met het water mee laten voeren naar beneden. Ik had geen zin om nat in het busje te zitten en vond het water echt te koud, dus ik heb alleen even snel mijn bikini broekje aangedaan en ben ik lopend mee het water in gegaan als fotograaf. Ben ik we toch nog in het water geweest. Daarbij was het water niet zo hoog, tot mijn bovenbenen kwam het. Met mijn lange benen helemaal geen probleem dus.
Dit duurde niet heel lang. Het was vooral grappig dat je in het water kom liggen en dat de stroming ervoor zorgde dat je beneden bij de zee uitkwam.
Onze laatste stop was bij Lake Waby. Hiervoor moesten 5 kilometer landinwaarts lopen. Dit was vooral alleen maar omhoog lopen, trappen op. Uiteindeljk waren we er aangekomen, tenminste dat dachten we omdat er een bord stond met verboden te duiken. Maar als we voor ons keken zagen we niks anders dan zand, zand en nog eens zand. Een woestijn leek het wel. Alsof het meer droog was komen te staan en (nu) niet bestond. Maar we moesten dus nog een stukje doorlopen. Nou dat was ook nog maar een klein stukje, maar het was alleen maar zacht zand en eerst steil naar beneden om vervolgens weer omhoog te klauteren. En ineens uit het niets zag je mooi helder water. Lake Waby dus. Ook hier heb ik natuurlijk even met mijn voeten in het water gestaan.
Dit was dan Fraser Island, het was tijd om terug te rijden naar het vaste land. Terug naar Brisbane. Ik zag er wel een beetje tegenop om weer 3.5 uur in de jeep te zitten, want mijn billen waren er wel een beetje klaar mee.
We vaarde met dezelfde veerpont als op de heenweg dus konden we misschien weer dolfijnen spotten. Net voordat we aanmeerde kwamen ze te voorschijn en nog dichterbij dan de vorige keer. Leuk!!
Aangekomen op het vaste land zijn we eerst gaan lunchen voordat we de hele weg weer zouden terug rijden.
Op de terugweg was het de bedoeling om over het strand van Rainbow Beach te rijden omdat dit op de heenweg vanwege vloed niet kon. Ook dit keer werkte het getij niet mee dus ter compensatie zouden we dan een stuk door het bos gaan. Nee niet weer zo'n hobbelige weg, dit overleven mijn billen niet.... Uiteindelijk duurde de rit door het bos maar een half uurtje en was het niet zo erg als op Fraser Island.
Na 2 uurtjes rijden op de highway dachten we; jjjaaa we zijn er bijna. Allemaal wisten we namelijk niet meer hoe we moesten zitten en waren we erg moe. Sloeg de motor op de highway ineens af en moesten we aan de kant op de vluchtstrook! Hadden we een diesel meer?! De jeep heeft 2 dieseltanks en 's ochtends hadden de gidsen nog overgeschakeld naar de reservetank, maar blijkbaar was er iets van een blokkade opgetreden en gaf deze tank geen diesel meer. Maar die andere tank was leeg! 500 meter verder konden we van de highway af en volgens een van de gidsen zou daar een benzinestation moeten zijn.
Vervolgens was het steeds auto starten, klein stukje langzaam rijden, afslaan, starten, rijden, afslaan...
Toen we bijna bij de benzinestation waren zijn ze er mee gestopt, het is natuurlijk ook slecht voor je auto, en is een van de gidsen bij een stoppende de auto ingestapt die hem naar het benzinestation bracht om een paar liter diesel te halen. Zo konden we zelf verder rijden naar het station om te tanken. Dat krijg je wannee we zelf keihard lachen de jeep dat zichzelf had vastgereden in het zand.
Uiteindelijk kwamen we een half uur later aan dan was gepland in Brisbane.
Alle 3 waren we gesloopt, dus hapje eten, terug naar de hostel, douchen en slapen. De wekker stond namelijk alweer klaar op 4:15 uur voor onze laatste binnenlandse vlucht naar Sydney.
Dag 29: Sydney
Vandaag vliegen we om 7:00 uur naar Sydney. Dit hadden we expres gedaan, zodat we voordat we naar huis gaan 2 volle dagen Sydney zouden hebben.
Om 4:50 uur werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Rond 8:45 uur kwamen we aan in Sydney. Shuttle bus regelen en deze ook alvast vastleggen voor woensdag en op naar ons hotel. De laatste 2 dagen wilde we wel wat luxer slapen. Dit hotel had tevens ook een zwembad.
Bij aankomst hadden ze onze kamer nog niet gereed, maar konden we wel alvast onze bagage inleveren en dier werd dan zodra de kamer beschikbaar was door hun daar neergezet. Relaxt! :) Ze hadden trouwens gratis onze kamer ge-update van een premium king kamer naar een luxe king kamer ofzo met uitzicht op de stad. Nouja dat we zien dan straks wel.
We zijn weer lekker naar het centrum gelopen en onderweg bedachten we wat wilde gaan doen. Het regende helaas wel een beetje, maar het was goed te doen. Janneke wilde graag Uggs kopen dus dat werd onze eerste doel. Al snel had ze al iets gevonden, maar wilde ook nog even verder kijken. Tevens wisten we nu wel wat de "echte" zijn en de neppe. Die voor bijna dezelfde prijs werden verkocht. Het gaat erom dat de G in het midden groter moet zijn dan de rest van de letters. Toen we dit wisten voelde we ook het verschil in kwaliteit.
Vervolgens liepen we naar andere winkels, zien we Janneke ineens verschrikt opkijken. Ze wil een foto maken, maar kan haar camera niet vinden. We waren inmiddels al wat uurtjes verder dus misschien was onze kamer al klaar en konden we de bagage kijken of haar camera daar in zat. Wij weer terug naar het hotel, maar helaas geen camera in de tassen gevonden. Dan maar gaan bellen maar waar we geweest zijn. De Tour van Fraser Island, het hostel, de Italiaanse tent waar we hadden gegeten maar zonder resultaat. Gelukkig heeft Janneke een handige tool dat je in de adapter van de iPad doet, daar je SD kaart instopt en je foto's op je iPad kopieert. Dit had ze voor het laatst in Cairns gedaan dus ze was nu alleen haar foto's vanaf Brisbane kwijt. Gelukkig hebben wij nog foto's gemaakt, maar het blijft erg jammer.
Vanwege het weer zijn we maar even gaan zwemmen in hotel, daarna douchen en even niks doen. De kamer is trouwens groot en luxe! Kingsize bed, mooie badkamer, soort van kantoortje erin, groot balkon met uitzicht op de stad en links het Opera House! Top om de vakantie mee af te sluiten hahaha
Toen het droog was zijn we weer naar het centrum gelopen en wilde eigenlijk rond 18:00 uur The Rock tour doen. Dit is een gratis tour waar Sydney eigenlijk is begonnen, is gestart zeg maar. Aangekomen in het centrum begon het langzaam weer te regenen en dachten we als dit zo blijft doen we morgen de tour wel. Gaan we nu op zoek baar souveniertjes en Janneke haar Uggs kopen. Uggs waren gelukt maar omdat het steeds harder begon te regenen zouden we morgen nog wel souvenirs gaan spotten.
Vanavond wilde in het restaurant gaan eten van het hotel. Er stond een heerlijk Italiaanse kaart voor weinig geld. Het was propvol toen we binnen liepen, met een wachttijd van een uur. Blijkbaar was het restaurant niet alleen voor hotelgasten. Dus besloten we om ergens anders te gaan eten.
Schuin tegenover het hotel zit een Engelse pub en uit ervaring in Cairns en Airlie Beach kan je daar erg lekker eten!
Ondertussen begon het steeds harder te regenen, het kwam echt een uur lang met bakken water uit de hemel. Onweer en hagel erbij! Niet normaal en op de straten zag je het regenwater naar beneden stromen. We besloten na het eten nog maar even te wachten, want zelfs voor dat kleine stukje zouden we zeiknat zijn geworden. Ineens zagen we in die pub water onder deur vandaan komen, was het regenwater dat door het stromende water naar binnen kwam. Ik stond op om te gaan kijken, zag ik ze van achteruit de pub met emmers wat lopen! Lag daar serieus gewoon een centimeter of 5 water denk ik en kwam er langs het kozijn het water naar binnen gestroomd. Heel bizar. Een man aan de bar die zei ook dat het heel erg lang is geleden dat het zo hard heeft geregend en dat dit ook niet hoort bij deze tijd van het jaar.
Op een gegeven moment is het iets minder hard gaan regenen en besloten we terug te rennen naar het hotel. Maar wat zielig voor die pub eigenaren.
Op de kamer aangekomen was het inmiddels gestopt met regenen en hoorde je overal vanuit de stad sirenes komen. Het leek wel alsof we qua weer in Nederland waren hahaha
Dag 30: Sydney laatste dagje vakantie
Vandaag hebben we geen wekker gezet en zijn we heerlijk rustige opgestaan. Al had ik natuurlijk wel een biologische klok die afging waardoor ik niet meer kon slapen, maar lekker luieren was top!
Vandaag wilde we souvenirs kopen, naar het scheepswrak en als het weer het toelaat naar The Rocks.
Als eerste moesten we vandaag even naar het politiebureau om de camera van Janneke als vermist op te geven. We weten niet of dit voor de verzekering nodig is, maar voor de zekerheid leek het ons beter van wel.
Hierna zijn we een beetje in het centrum gaan lopen voor souvenirs en hebben we later de boot gepakt richting Sydney Olympic Park, waar het scheepswrak ligt. Leuke bijkomstigheid dat dit bij het olympisch park/ stadion is. Konden we erna daar nog even rondlopen. Na 50 minuten varen kwamen we aan en liepen we naar het scheepswrak. Ik vond heg niet zo heel bijzonder eruit zien. Er lag een verroeste boot in het water waar bomen doorheen groeien. Maar zoals veel andere dingen, wel leuk om gezien te hebben. Nog even lekker gewandeld door het Olympic park en hebben we de boot weer terug gepakt naar de haven van Sydney. Je merkt dat we alle3 moe zijn en hadden daarom ook geen zin om The Rocks nog te doen, ondanks dat het droog was.
Ik heb nog even mijn laatste souvenirs gehaald en zijn we gaan eten. Weer bij de pub aan de overkant, waar het weer droog was.
Nu lig ik in mijn bed en vlieg ik morgen om 13:50 uur (voor jullie 5:50 uur) naar Kuala lumpur en dan door naar Amsterdam.
Zoals ik al zei: australie was en os fantastisch en ik heb het hier super naar mijn zin gehad. De tijd de echt voorbij gevlogen. Maar ik vind het ook niet erg om weer lekker naar huis te gaan en jullie allemaal weer te zien!
Tot in Nederland!
Dikke kus Juud
Ik stuur jullie alweer mijn laatste reisverslag van mijn geweldige vakantie in Australie. Ik heb hier echt super mooie dingen, plaatsen... Gezien. Het was echt een top vakantie en een om nooit meer te vergeten.
Genieten jullie nog even van mijn "geweldige" verslag en dan stap ik morgen in het vliegtuig, terug naar jullie!
Dag 21: Skydiven in Cairns
Vandaag zijn Janneke en ik wezen skydiven. We moesten ons hiervoor om 11 uur melden bij de travel agency, waarbij we het hadden geboekt.
Voordat we konden vertrekken was er een probleem met onze betaling. Bij het boeken hebben we niet zo goed opgelet en betaald met USD dollars ipv AUS dollars, echt weer wat voor mij natuurlijk ;-) Maar het was wel afgeschreven van mijn creditcard, gelukkig was de boeking wel goed doogekomen, dus mochten we mee en zouden ze op het kantoor ondertussen uitzoeken wat we nou hadden betaald.
Het was een uurtje rijden naar Innisfall, een plaatsje onder Cairns, en in det tussentijd moesten we allerlei formulieren in vullen, zoals dat je hun niet aansprakelijk zou stellen voor enig letsel, alles is op eigen risico, wie ze moetsen informeren bij noodzaak...
Vervolgens kwamen we aan bij een groot grasveld waar een huisje stond en daarachter een liegtuigje. We waren met ongeveer 14 mensen die hadden geboekt en we waren daardoor in 2 groepen verdeeld. Jannek en k zaten in de 2e groep, konden we ons nog even extra zenuwachtig maken... Ondertssen hadden we te horen gekregen dan onze betaling in orde was en we nu met zekerheid konden springen.
Na een half uurtje wachten krgen we onze harnas aan, werden we voorgesteld aan onze instruteur en was het tijd om het vliegtuigje in te stappen. Met letterlijk vliegtuigje hahahah... Binnen in het vliegtuig had je allen 2 lange zwarte blaken liggen waar je op miest gaan izten met je instucteur achter je. je werd alleen met een band vastgemaakt aan de zijkant en toen het vliegtuigje vol zat was het tijd om del ucht in te gaan. Ondertussen maken de insturcteurs je helemaal gek met opmerkingen als; oh oh je riemen zitten wel erg los of het is niet skydiven, maar dkyding en ga zo maar door. Met een go pro camera maken ze ondertussen allerlei filmpjes en foto's van je. Het leek wel een uur te duren voordat we eindelijk mochten springen. Maar eindelijk ging het lampje op rood, dan op geel en moest ik mijn bril opzetten en eindelijk op groen. Daar gingen de eerste al. Ik mocht als derde en doordat ik strak vast zat aan de instucteur kon ik verder niks en duwde hij mij eignelijk richting de "deur" (het was eignelijk meer een rolluik dat ze konden open duwen). Ik hing gelijk al uit het vliegtuig en was ik overgeleverd aan mijn instructeur. Voordat ik het wist vielen we naar beneden van uit het vliegtuig (je springt ook niet eigenlijk) en dacht ik: aaaahhhh....shit ik val!!! Dit is eng... En daarna, hoe moet ik hier ademen, het is hier zo benauwd. Ow wacht ik moet ook nog lachen naar de camera, cheese :) en oja misschien moet ik ook nog even naar beneden kijken en genieten van uitzicht... Voordat je het weet is de minuut vrije val alweer voorbij en gaat de parachuut uit. Ik mocht de parachuut ook nog besturen, maar je zal begrijpen dat we toen alleen maar rondjes draaide hhahaha.. Hierna nam hij het alweer over en was het tijd om te gaan landen. Knieen omhoog, benen strekken en landen maar.. We maakte een hele soepele landing en voor ik het wist sotnd ik weer met beide benen op de grond. Nog niet helemaal beseffend wat ik zojuist had gedaan stond ik nog helemaal te trillen en shaken. Maar wat ongeloof gaaf wat dit zeg!
Een kwartiertje later zaten we alweer terug in het busje richting Cairns. Later op de dag konden we dan op het kantoor in Cairns een USB sitck ophalen met de video en foto's.
Ruud was in de tussentijd een beetje gaan rondlopen in Cairns en verder gegaan met zijn geo cash spel. Hierbij had hij 2 leuke plekjes ontdekt die hij ons later nog wel wilde laten zien. Maar eerst moesten we een auto regelen voor naar Airlie Beach op woensdag en nog 2 tours boeken.
Toen we de straat uit liepen werden we aangesproken door een ongen en tijdens het praten door werd ons gevraagd of we nog tours moesten boeken. We wilde even kijken wat hij ons te bieden had, dus zijn we mee de winkel inglopen. We hadden zelf op het internet al wat research gedaan dus we wisten wel een beetje wat de prijzen waren.
Uitendleijk hebben we daar 2 uur gezeten en hebben we via hem goedkoper een auto kunnen huren en 2 tours kunnen boeken. Nu zullen jullie wel denken, dan klopt er iets niet. Maar alles zag er echt super goed uit, verzekering van de auto goed geregeld en de tours hadden wij van dezelfde aanbieders ook op het internet gezien alleen hij verkocht ze al een soort van tussenpersoon goedkoper. Ook weer gergeld.
Aangezien het nu wel wat later was geworden, besloten we om die 2 plekjes vna Ruud later deze week te bekijken, wel hebben we snel de video en foto's van mij en Janneke opgehaald (aaahhh.... die video van mij... Jullie lachen je echt kapot, serieus! Ik kan met handbal gekke bekken trekken, maar op deze video ben ik echt wereldkampioen hahahah) en zijn we een hapje gaan eten en lekker naar bed gegaan. De wekker stond immers weer erg vroeg de volgende morgen.
Dag 22: Cairns Great Barrier Reef
Vandaag zijn we weer om 6:30 uur opgestaan omdat we ons om 7:30 uur mosten melden bij de havan Cairns voor onze snorkel trip naar de Great Barrier Reef. Eerst nog even snel langs een camerashop, waar we een onderwatercamera konden huren.
Om 8:30 uur vertrokken we eindelijk uit de haven en na ruim 2.5 uur varen kwamen we dan eindelijk bij de Reef aan. Bril, snorkel en flippers pakken en gaan met die banaan! Het water was 20 a 22 gragen, best koud wanneer je er in sprong maar als je eenmaal door was viel het wel mee en anders werd je wel afgeleid door al het mooie koraal of de vissen. Echt super mooi! Grote blauw vissen, gele visjes en zelf Nemo zwom ertussen.
De vrouw van de camera verhuur shop had ons verteld dat wanneer je een vis goed op de foto wilde zetten je dit beter van dichtbij kon doen dan inzoomen. Dus hoppa naar beneden duiken, achter de vis aan en hopen dat je raak klikt. Ik heb er een paar mooite tussen zitten, gelukkig niet alle moeiten en alle slokken zoute zee water voor niks binnen gekregen.
Na een uurtje was het tijd om weer aan boord te komen. Toen ik naar de boot zwom, zat eineens hee hele grote vis onder mij. Eerst schrok ik natuurlijk, maar daarna wilde ik deze natuurlij meteen op de foto zetten. Ik zwom er naar toe en op het moment dat ol je, p[ de fptp wo; de zettem, zwom die vis naar mij! Ik wist niet hoe snel ik weg moeste komen, al was deze ongevaarlijk hahahaa... Uiteindelijk heb ik hem nog wel op de foto kunnen zetten en ben ik maar de snel de boot weer opgegaan. Op de boot stond de lunch voor klar.
Ondertussen vaarde we verder naar een stuk Great Barrier Reef voor onze 2e plons in het water.
Ik was net opgedroogd en opgewarmd en daar ging ik alweer, heir was het water ook iets kouder bbrr... Maa rook zeker weten hier ook weer super mooi! Ik widle aalleen nog heel erg graag een schildpad zien. Janneke was inmiddels alweer erug de boot opgegaan en Ruud kon ik nergens vinden, dus ben ik zelf maar op onderzoek uitgegaan... En ja hoor GEVONDEN!!! Vol van mijn vondst probeerde Ruud erbij te halen, naar Janneke op de boot te schreeuwen, maar ook nog is de schildpad in de gaten houden natuurlijk. Nou dat laatste is gelukt de andere 2 iets minder goed hahaha en was ik de enige die hem heeft gezien. Denk dat wel ruim 20 minuten bij hem heb gezwommen en genoeg foto's heb gemaakt.
Daar was he alweer tijd voor ons 2.5 uur durende terugreis naar Cairns. Die leek echt wel uren te duren. Het was inmiddels gaan waaien en de boot ging heen en weer, mesne die moesten overgeven... Jullie snappen dat ik blij ws om van de boot af te zijn.
Voordat we terugliepen naar onze hostel wilde Ruud ons nog de 2 plekjs laten zien in Cairns die hij had ontdekt. Een daarvan was een soor van zwembad/ fontein midden in de stad (zie foto) met een strandje en grasveldje er om heen. Espanides ofzo noemen ze het. Zag er echt super leuk en denk dat het hier in zomer ook super druk zal zijn.
Het volgende wat hij ons wilde laten zien was iets in een paar bomen. Toen we daar aankwamen hoorde heel veel geluid uit die bomen komen. Zaten daar echt gewoon honderden vleermuizen! Hte was een soort van project daar in de stad (die denk ik een beetje uit de had gelopen is hahaha) Geweldig om er zoveel bij elkaar te zien, maar ook ontzettend smerig. OVeral poep op de straat en ze stonken niet normaal. Volgens Ruud waren dit de enige 2 mooie of interssante punten van Cairns. Ik deel deze mening niet, maar helaas heb ik te weinig tijd om deze stad verder te bekijken.
Verder hebben deze avond weinig bijzonders gedaan, we moesten onze tas weer inpakken omdat we de volgende dag met de auto naar Airlie Beach rijden voor onze trip naar WhitSunday een van de mooiste stranden van de wereld is mij verteld.
Dag 23: Roadtrip naar Airlie Beach
Vandaag was het vooral alleen auto rijden, om 10 uur ging het kantoor van de auto verhuur open dus we zorgde ervoor dat we er rond die tijd waren. We kregen weer dezelfde soort auto mee als dat we bij onze tour door de Great Ocean Road haddne, lekker ruim dus. Ik begon met het maken van de eerst kilometrs. Het verliep alleen niet zo snel, veel wegwerkzaamheden en ik moest veel door de stadjes rijden. Dan wer 100 of 80 of 60... 110 km per uur is trouwens ook in Australie, op een deel van de outback na, de maximum snelheid.
Na ongeveer 8 uurtjes onderweg te zijn geweest, met een paar keer stoppen tussendoor nam ik voor het laatste stuk het stuur over van Janneke. Zij wilde liever niet in het donker rijden. De straten of wegen zijn echt verlicht en je moest oppassen voor overstekend edieren. We hadden er immers overdag langs en op de weg al genoeg zien liggen. Maar alles ging goed en na 3 kwartier rijden reden we Airlie Beach binnen. Nu opzoek naar onze hostel. Deze konden we helaas niet goed vinden en omdat we nog maar 20 minuten haddne om te kunnen inchekcen besloten we het te vragen. Janneke stapte uit en Ruud en ik keerde even de auto. Ik draaide de parkeerplaats op reed terug richting het kruispunt om Janneke op weer op te hale, stond ik aan de verkeerd kant van de weg... Klop klop... security nast de auto. Gelukkig kwam hij alleen even melden dat ik aan de verkeerde kant van de weg stond en legde ons uit waar we het hostel konden vindne. Janneke die was nog steeds aan het navragen, maar ik wilde natuurlijk zo snel moglijk weg bij die security man dus besloot ik de auto aan de overkant file te parkeren. Dat ging prima en Janneke kwam inmiddels aangelopen. Maar toen ik weg wilde rijden, beign weer aan de verkeerde kant van de weg en reed ik bijna een fietser aan. Dit is mij serieus nog geen enkele keer gebeurd tijdens het autorijden in Australie en reed ik steeds netjes links, geen idee waar ik ineens last van had. Maargoed uiteindelijk kwamen w 1 minuut voor tijd het hostel binnen vallen. Snel ingecheckt, spullen uit de auto gepakt en een hapje gaan eten. Na het eten nog even relaxt aangedaan en zijn we alweer lekker gaan slapen.
Dag 24: Raften WithSunday en Whitehaven Beach
Vandaag zijn we de zee opgegaan om te gaan raften, walvissen te spotten, snorkele en naar Whitehaven Beach.
We werden hiervoor om 8:45 uur opgehaald, dus konden we redelijk "uitslapen"
Dit was een tour op het water en wij hadden ervoor gekozen om te gaan raften. Een boot met 2 buitenboord motoren, GAAF!
Nadat we de haden uit waren gearen volle speed vooruit! Whhhaaa...de wind door je haren (geen shamppo voor nodig om je haar te laten dansen). Wat gingen we hard en kletterde we op de golven. Pap, deed mij gelijk denken de keren dat we met Jos ging varen, ook altij dhoe harder hoe gekker hahahaha
Eerst zijn we gaan snorkelen vlakbij een eiland, dit stuk Barrier Reef was een stuk minder mooi om te zien dan bij Cairns. Al blijft het wel mooi om al die gekleurde visjes te zien. Na een uurtje ws het alweer tijd om verder te varen. We aren nog geen kwartier onder of we spooten walvissen. We probeerde dichterbij te komen, maar de regel iswel dat de booit er niet dichterbij naar toe mag varen dan 200 meter. Al de walvissen uit zichzelf dichtbij komen is dat geen probleem. Bij ons bleven ze wel redelijk op afstand, maar ze maakt er wel een show van met z'n 3-en. Ze bleven maar springen. Wat geweldig was dit.
Na dit spektakel vaarde we met hoge snelheid door naar Whitehaven Beach. Dit is alleen maar wit zand strand omringd door een heldere zee, met allerlei verschillende kleuren blauw. Adembenemend mooi gewoon. Later zijn we doorgevaren naar een ander stukje van Whitehaven Beach waar lunch kregen en een uurtje lekker konden luieren op het strand en van de zon konden genieten.
Vervolgens was het alweer tijd om terug te raften naar de haven van Airlie Beach. Aangezien we hier een stuk van waren verwijderd was het wel zeker een uur lang op de boot. Af en toe stopte we nog even omdat we een walvis hadden gespot, maar degene die we na agen waren op "reis". Zo noemen ze dat wanneer een walvis alleen af en toe naar boven komt lucht te happen.
Valkbij de haven liet onze gidsen zien dat de boot nog wat harder kon dan we dachten, nog even een paar rondjes full speed en was de tijd alweer om. Wat een te gekke tour was dit zeg! Adrenaline van de walvissen en het oogverblindend mooie strand van Whithaven Beach, helemaal top!
In het stadje aangekomen hebben gelijk maar weer wat gegeten, vervolgens teruggelopen naar onze hosten douchen, relaxen/ lezen en slapen. Ik was kapot!
Dag 25: Roadtrip terug naar Cairns
Vandaag hebben we weer een dagje auto gereden. Mar mijn dag beogn vandaag met een enorme kopstoot!! Het moest er een keer van komen, want volgens mij zijn de vrouwen in Australie niet zo groot... Douches die op mijn ooghoogte aan de muur hangen, lage wc, kleine bedden. Allemaal nog te doen, maar vandaag... Ik was blijkbaar nog een beetje slaperig en lette niet goed op, de deurpost van de wc bij dit hostel was niet zo hoog. Natuurlijk raden jullie het al... ik loop er vol tegenaan, gevolg: direct een bult op mijn hoofd... Maar wakker was ik nu in ieder geval wel.
We zijn om 7 uur vertrokken en hebben iets anders gereden dan op de heenweg, omdat we op aanraden van de agency waar de auto hebben gehuurd, langs de watervallen moesten rijden. We hebben ze allemaal gezien en stuk voor stuk zijn het.. Watervallen. Maar natuurlijk erg mooi weer. Voor de een hoefde je alleen maar naar benden te lopen en voor de andere liep je een heel oerwoud door. Over boomstammen, takken, wortels van bomen gebruiken als trap, modder... Dit was dan ook geen officeel aangelegd pad, maar wel de enige manier om de waterval van dichtbij te kunnen bekijken. Daarbij kennen jullie en moest ik dit pad natuurlijk ook even lopen. :)
Verder was de dag niet zo bijzonder. Op het moment dat ik dit nu schrijf zitten we in een motel in Cairns en verterkken we morgen met het vliegtuig naar Brisbane.
Dag 26: vlucht naar Brisbane
Deze dag stond vooral in het teken van wachten op onze vlucht naar Brisbane, waarvoor we om 15:00 uur werden opgehaald.
Eerst maar even de auto die we hadden gehuurd terug brengen en daarna rustig lopen naar onze vaste ontbijt tentje in Carins. Daar hebben we even rustig en relat wat gegeten. Hierna zijn we naar da "pleintje" gelopen met het zwembad en grasveld er omheen, een van die plekken die Ruud heeft laten zien. Lekker relact in het gras gelegen met een boekje en niks gedaan. Rond 14:00 uur zijn we teruggelopen naar het motel en onderweg daar naar toe lunch meegenomen. We waren klaar voortrek naar Brisbane.
De vlucht vertrok om 17:00 uur en we zouden om 19:15 uur landen, helaas hadden we (terwijl we al in de lucht hingen) vertraging van een half uur. Waardoor we bovren Brisbane nog wat rondjes aan het vliegen waren.
Snel onze bagage ophalen en naar onze hostel, zodat we wat konden eten en daarna lekker konden gaan slapen.
Dat ging dus niet zo snel al we wilde, bijna alles was al dicht in Brisbane wat betreft het eten. Ech raar, tot nu toe werden we in elke stad doodgegooid met restaurantjes en was alles tot laat open. Nou in Brisbane was dat wel anders, vonden we al wat dan was het dicht en dat op vrijdagavond!
Dag 27: tour Fraser Island
Vandaag allwer onze laatste tour van deze vakantie, een 2-daagse trip naar Fraser Island
Om 6:45 uur werden opgehaald bij een busstop. We hadden maar een klein groepje, dus dat was wel leuk. Later waren we helemaal opgelucht, want het was een 4WD jeep met 2 banken onder de zijkant van de ramen dus echt veel ruimte om te ztitten was het ook niet. Dan heb ik het nog niet over het comfortable gedeelte gehad ;-)
Na 3.5 ur rijden kwamen we aan op een strandje waar we met een soort van veerpont naar de overkant konden (Fraser Island). De banden van de jeep lieten ze een stuk leeg lopen, dit was zodat ze beter op het zand konden rijden. Fraser Island bestaat namelijk alleen maar uit zand dus j kan daar ook niet rijden wanneer je geen 4WD hebt (jeep), anders kom je niet eens vooruit of loop je continue vast. Helemaal met regen, dan wordt alles lekker slipperig. Volgens mij mag je met een andere auto ook het eiland niet op.
De oversteek duurde maar een kwartiertje dus zo dichtbij was het dus. Onderweg op de veerpont zagen we nog een paar dolfijnen, maar ze waren wel redleijk ver weg.
Aangekomen op Fraser Island konden we ons schrap zetten voor een hobbelige rit, crossen door het zand, gassen door de plassen. Helemaal top dus hahahaha
Helaas konden we het eerste deel van de route niet geheel over het strand doen, langs de zee corssen, omdat het vloed werd en wanneer je met de jeep door het zoute zewatr rijd kan je je auto snel weggooien van de roest. het zout eet een soort van je auto op.
Maargoed de rit oor het bos was ook top. Hobbelig dat wel hahaha We shcoten regelmatig omhoog van het bankje en gingen van links naar rechts. Als je nog geen last had van je rug of nek dan had je dat nu wel.
We zijn als eerste naar de camping, Dilli Village, gereden waar we overnachten. Deze camping stond omringd met hekken en dat was nite omdat mensen dan misschien illegaal zouden gaan kamperen ofzo maar om de dingo's buiten te houden. Deze dieren zien eruit als honden maar ze konden je aanvallen of zelfs doden.
We sliepen weer in tenten, dus daaraangekomen moest je tent uitzoeken en deze controleren op slangen en spinnen. Hierna was het tijd voor lunch en je zwemkleding onder je kleren aan te trekken. Dez zon scheen niet, het regenede soms zelfs, meer de meerjes waar we naar ote gingen zijn echt d emoite waard om in te gaan zwemmen werd ons verteld.
Na de lunch zijn we weer vertrokken voor onze eerste stop bij het regenwoud. Hij deed zijn naam wel eer aan want het regende ook... Op zich niet heel bijzonder maar wel mooi om die verschillende grote bomen bij elkaar te zien, de vogels horen zingen en door heen te lopen. De gidsen wie wij bij ons hadden vertelde veel informatie, maar ik ben meer van de dieren dan de plantjes hahaha
Na een uurtej zijn we nweer in de jeep gestapt voor de volgende hobbelige rit (en dan druk ik het nog zachtjes uit) naar Lake McKenzie. Super mooit meer midden in het bos. Het leek een beetje op Whitehaven Beach. Het was niet koud buiten, ken kon gewoon meteen korte borke en een t-shirt lopen, maar het water was koud!! BBrrr... Maargoed ik ben hier maar een keer dus hoppa ik ben er in gesprint. Lees: ik heb er een half uur over gedaan om het eindelijk helemaal het water in te gaan hahahaha
Na een uurtje hier te zijn geweest was het weer tijd om terug te gaan naar het kamp. Doordat het had geregend waren er veel plassen in het zand op de weg, dus je voeld ede auto regelmatig slippen. Ineens moesten we stoppen, want ja hoor een stel jongeren die hadden besloten om niet mee te gaan met een tour hadden zelf een jeep gehuurd en hadden zichzelf vast gereden en de achterwilen waren door het spinnen ervan ingegraven. Je kan elkaar op deze routes niet passeren (het is ook allemaal eenrichtingsverkeer) dus moesten we ze wel helpen. Waarschijnlijk hadden we dat anders ook wel gedaan hoor. Denk dat ze 3 kwartier bezig zijn geweest en ondertussen was er achter ons al een hele stoet van jeeps komen te staan Uiteindelijk lukte het. Bleek dat ze een 2WD hadden! Sukkels....
Eindelijk waren we rop de camping aangekomen, ik had zere billen en was wel evne klaar met het door de jeep heen en weer geshaked te worden.
Lekker douchen, eten en we hadden nog een avontou naar hetstrand. Hiervoor moesten we uitkijken voor Dingo's, slangen en spinnen. Deze komen 's avonds tot leven. Mij leek het juist wel gaaf om deze dieren te zien.
UIteindelijk hebben we vooral heel veel sterren gezien en helemaal geen dieren helaas.
Ik vertelde tegen een van de gidsen dat ik juist wel een dingo wilde zien. We waren nu met een grote groep waarodoor ze zich de bosje verschuilen, maar al swe een uurtje zouden wachten dan konden we wel gaan Dingo haunten ahhaha
Op de camping hebben een kampvuur gemaakt en ehbben we daar lekke rmet zijn allen met een drankje om heen gezeten.
Na een uurtje vroeg een van de gidsen of ik nog op zoek wilde naar een Dingo. Dus daar gingen we met z'n 2-en.. Uiteindelijk hebben we ongeveer een uurtje rondgelopen rondom de camping en bij het strand maar helaas niks gezien.
Toen we terugkwamen zag een van onze gidsen een giftige kikker bij een van tenten. Normaal gesproken moeten ze alle dieren en planten met rust laten omdat het een national park is, maar van deze kikker is er een plaag en als je deze tegen komt dan ben je als goed Australiër verplicht deze dieren te doden. Dus werd er een vleestang bijgehaald en werd de kikker opgepakt en gooide ze hem in het kampvuur!! Dit knetterde als een gek en je zag allemaal witte giftige smeurie uit zijn lichaam komen en langzaam ging de kikker dus dood. Echt super ranzig om te zien, maar ik kom het niet laten om er een foto van te maken natuurlijk.
Langzamerhand gingen de meeste van onze groep naar bed, maar ik had nog steeds geen Dingo gezien. Dus samen met 2 gidsen gingen we nogmaals op zoek... Helaas ook dit keer zonder resultaat :(
Het was inmiddels al bijna middernacht dus tijd om naar bed te gaan.
Dag 28: vanmorgen zijn we om 7 uur opgestaan om vervolgens om 8 uur te vertrekken voor de laatste bezienswaardigheden op het eiland. Natuurlijk moesten we ook alles opruimen en de tenten aanvegen. Terwijl ik toen samen met een van de gidsen bezig was alle tentdoeken dicht te ritsen, kwam er uit het opgerolde luifeltje van de tent waar Janneke, Ruud en ik in sliepen ineens een joekel van een spin te voorschijn! Deze luifel hadden wij niet aangeraakt dus misschien heeft hij daar al die tijd gezeten, ook terwijl we sliepen.. Maargoed dat ik het niet wist hahaha
Doordat het nu eb was op het strand konden we daar nu wel gaan racen. Iets wat gister niet kon. Woehoe gaaf!! Maar ook nog steeds wel hobbelig hoor en ik voelde mijn billen van de dag ervoor nog steeds hahaha
Als eerste zijn we naar een soort van bergen gereden die nog steeds van de aboriginals zijn, dus konden we er alleen maar langs rijden en foto's van maken. Hierna zijn we doorgereden naar het scheepswrak. Dit is een Japans schip wat hier vast is komen te zitten in een zandbank, daardoor is gekapseisd en is aan land is aangespoeld. Tijdens het bekijken van dit schip doken er achter ineens, op 2 verschillende plekken, walvissen op het zee. Wauw hebben we er nog meer gezien, wordt bijna eentonig ;-)
Na een half uurtje zijn we doorgereden, gecrossed, naar de volgende stop, Eli Creek dit is een klein riviertje vanuit een soort van bos dat naar beneden stroomt richting de zee, met super schoon en helder heel koud water. Als je naar een begin punt loopt dan kon je met het water mee laten voeren naar beneden. Ik had geen zin om nat in het busje te zitten en vond het water echt te koud, dus ik heb alleen even snel mijn bikini broekje aangedaan en ben ik lopend mee het water in gegaan als fotograaf. Ben ik we toch nog in het water geweest. Daarbij was het water niet zo hoog, tot mijn bovenbenen kwam het. Met mijn lange benen helemaal geen probleem dus.
Dit duurde niet heel lang. Het was vooral grappig dat je in het water kom liggen en dat de stroming ervoor zorgde dat je beneden bij de zee uitkwam.
Onze laatste stop was bij Lake Waby. Hiervoor moesten 5 kilometer landinwaarts lopen. Dit was vooral alleen maar omhoog lopen, trappen op. Uiteindeljk waren we er aangekomen, tenminste dat dachten we omdat er een bord stond met verboden te duiken. Maar als we voor ons keken zagen we niks anders dan zand, zand en nog eens zand. Een woestijn leek het wel. Alsof het meer droog was komen te staan en (nu) niet bestond. Maar we moesten dus nog een stukje doorlopen. Nou dat was ook nog maar een klein stukje, maar het was alleen maar zacht zand en eerst steil naar beneden om vervolgens weer omhoog te klauteren. En ineens uit het niets zag je mooi helder water. Lake Waby dus. Ook hier heb ik natuurlijk even met mijn voeten in het water gestaan.
Dit was dan Fraser Island, het was tijd om terug te rijden naar het vaste land. Terug naar Brisbane. Ik zag er wel een beetje tegenop om weer 3.5 uur in de jeep te zitten, want mijn billen waren er wel een beetje klaar mee.
We vaarde met dezelfde veerpont als op de heenweg dus konden we misschien weer dolfijnen spotten. Net voordat we aanmeerde kwamen ze te voorschijn en nog dichterbij dan de vorige keer. Leuk!!
Aangekomen op het vaste land zijn we eerst gaan lunchen voordat we de hele weg weer zouden terug rijden.
Op de terugweg was het de bedoeling om over het strand van Rainbow Beach te rijden omdat dit op de heenweg vanwege vloed niet kon. Ook dit keer werkte het getij niet mee dus ter compensatie zouden we dan een stuk door het bos gaan. Nee niet weer zo'n hobbelige weg, dit overleven mijn billen niet.... Uiteindelijk duurde de rit door het bos maar een half uurtje en was het niet zo erg als op Fraser Island.
Na 2 uurtjes rijden op de highway dachten we; jjjaaa we zijn er bijna. Allemaal wisten we namelijk niet meer hoe we moesten zitten en waren we erg moe. Sloeg de motor op de highway ineens af en moesten we aan de kant op de vluchtstrook! Hadden we een diesel meer?! De jeep heeft 2 dieseltanks en 's ochtends hadden de gidsen nog overgeschakeld naar de reservetank, maar blijkbaar was er iets van een blokkade opgetreden en gaf deze tank geen diesel meer. Maar die andere tank was leeg! 500 meter verder konden we van de highway af en volgens een van de gidsen zou daar een benzinestation moeten zijn.
Vervolgens was het steeds auto starten, klein stukje langzaam rijden, afslaan, starten, rijden, afslaan...
Toen we bijna bij de benzinestation waren zijn ze er mee gestopt, het is natuurlijk ook slecht voor je auto, en is een van de gidsen bij een stoppende de auto ingestapt die hem naar het benzinestation bracht om een paar liter diesel te halen. Zo konden we zelf verder rijden naar het station om te tanken. Dat krijg je wannee we zelf keihard lachen de jeep dat zichzelf had vastgereden in het zand.
Uiteindelijk kwamen we een half uur later aan dan was gepland in Brisbane.
Alle 3 waren we gesloopt, dus hapje eten, terug naar de hostel, douchen en slapen. De wekker stond namelijk alweer klaar op 4:15 uur voor onze laatste binnenlandse vlucht naar Sydney.
Dag 29: Sydney
Vandaag vliegen we om 7:00 uur naar Sydney. Dit hadden we expres gedaan, zodat we voordat we naar huis gaan 2 volle dagen Sydney zouden hebben.
Om 4:50 uur werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Rond 8:45 uur kwamen we aan in Sydney. Shuttle bus regelen en deze ook alvast vastleggen voor woensdag en op naar ons hotel. De laatste 2 dagen wilde we wel wat luxer slapen. Dit hotel had tevens ook een zwembad.
Bij aankomst hadden ze onze kamer nog niet gereed, maar konden we wel alvast onze bagage inleveren en dier werd dan zodra de kamer beschikbaar was door hun daar neergezet. Relaxt! :) Ze hadden trouwens gratis onze kamer ge-update van een premium king kamer naar een luxe king kamer ofzo met uitzicht op de stad. Nouja dat we zien dan straks wel.
We zijn weer lekker naar het centrum gelopen en onderweg bedachten we wat wilde gaan doen. Het regende helaas wel een beetje, maar het was goed te doen. Janneke wilde graag Uggs kopen dus dat werd onze eerste doel. Al snel had ze al iets gevonden, maar wilde ook nog even verder kijken. Tevens wisten we nu wel wat de "echte" zijn en de neppe. Die voor bijna dezelfde prijs werden verkocht. Het gaat erom dat de G in het midden groter moet zijn dan de rest van de letters. Toen we dit wisten voelde we ook het verschil in kwaliteit.
Vervolgens liepen we naar andere winkels, zien we Janneke ineens verschrikt opkijken. Ze wil een foto maken, maar kan haar camera niet vinden. We waren inmiddels al wat uurtjes verder dus misschien was onze kamer al klaar en konden we de bagage kijken of haar camera daar in zat. Wij weer terug naar het hotel, maar helaas geen camera in de tassen gevonden. Dan maar gaan bellen maar waar we geweest zijn. De Tour van Fraser Island, het hostel, de Italiaanse tent waar we hadden gegeten maar zonder resultaat. Gelukkig heeft Janneke een handige tool dat je in de adapter van de iPad doet, daar je SD kaart instopt en je foto's op je iPad kopieert. Dit had ze voor het laatst in Cairns gedaan dus ze was nu alleen haar foto's vanaf Brisbane kwijt. Gelukkig hebben wij nog foto's gemaakt, maar het blijft erg jammer.
Vanwege het weer zijn we maar even gaan zwemmen in hotel, daarna douchen en even niks doen. De kamer is trouwens groot en luxe! Kingsize bed, mooie badkamer, soort van kantoortje erin, groot balkon met uitzicht op de stad en links het Opera House! Top om de vakantie mee af te sluiten hahaha
Toen het droog was zijn we weer naar het centrum gelopen en wilde eigenlijk rond 18:00 uur The Rock tour doen. Dit is een gratis tour waar Sydney eigenlijk is begonnen, is gestart zeg maar. Aangekomen in het centrum begon het langzaam weer te regenen en dachten we als dit zo blijft doen we morgen de tour wel. Gaan we nu op zoek baar souveniertjes en Janneke haar Uggs kopen. Uggs waren gelukt maar omdat het steeds harder begon te regenen zouden we morgen nog wel souvenirs gaan spotten.
Vanavond wilde in het restaurant gaan eten van het hotel. Er stond een heerlijk Italiaanse kaart voor weinig geld. Het was propvol toen we binnen liepen, met een wachttijd van een uur. Blijkbaar was het restaurant niet alleen voor hotelgasten. Dus besloten we om ergens anders te gaan eten.
Schuin tegenover het hotel zit een Engelse pub en uit ervaring in Cairns en Airlie Beach kan je daar erg lekker eten!
Ondertussen begon het steeds harder te regenen, het kwam echt een uur lang met bakken water uit de hemel. Onweer en hagel erbij! Niet normaal en op de straten zag je het regenwater naar beneden stromen. We besloten na het eten nog maar even te wachten, want zelfs voor dat kleine stukje zouden we zeiknat zijn geworden. Ineens zagen we in die pub water onder deur vandaan komen, was het regenwater dat door het stromende water naar binnen kwam. Ik stond op om te gaan kijken, zag ik ze van achteruit de pub met emmers wat lopen! Lag daar serieus gewoon een centimeter of 5 water denk ik en kwam er langs het kozijn het water naar binnen gestroomd. Heel bizar. Een man aan de bar die zei ook dat het heel erg lang is geleden dat het zo hard heeft geregend en dat dit ook niet hoort bij deze tijd van het jaar.
Op een gegeven moment is het iets minder hard gaan regenen en besloten we terug te rennen naar het hotel. Maar wat zielig voor die pub eigenaren.
Op de kamer aangekomen was het inmiddels gestopt met regenen en hoorde je overal vanuit de stad sirenes komen. Het leek wel alsof we qua weer in Nederland waren hahaha
Dag 30: Sydney laatste dagje vakantie
Vandaag hebben we geen wekker gezet en zijn we heerlijk rustige opgestaan. Al had ik natuurlijk wel een biologische klok die afging waardoor ik niet meer kon slapen, maar lekker luieren was top!
Vandaag wilde we souvenirs kopen, naar het scheepswrak en als het weer het toelaat naar The Rocks.
Als eerste moesten we vandaag even naar het politiebureau om de camera van Janneke als vermist op te geven. We weten niet of dit voor de verzekering nodig is, maar voor de zekerheid leek het ons beter van wel.
Hierna zijn we een beetje in het centrum gaan lopen voor souvenirs en hebben we later de boot gepakt richting Sydney Olympic Park, waar het scheepswrak ligt. Leuke bijkomstigheid dat dit bij het olympisch park/ stadion is. Konden we erna daar nog even rondlopen. Na 50 minuten varen kwamen we aan en liepen we naar het scheepswrak. Ik vond heg niet zo heel bijzonder eruit zien. Er lag een verroeste boot in het water waar bomen doorheen groeien. Maar zoals veel andere dingen, wel leuk om gezien te hebben. Nog even lekker gewandeld door het Olympic park en hebben we de boot weer terug gepakt naar de haven van Sydney. Je merkt dat we alle3 moe zijn en hadden daarom ook geen zin om The Rocks nog te doen, ondanks dat het droog was.
Ik heb nog even mijn laatste souvenirs gehaald en zijn we gaan eten. Weer bij de pub aan de overkant, waar het weer droog was.
Nu lig ik in mijn bed en vlieg ik morgen om 13:50 uur (voor jullie 5:50 uur) naar Kuala lumpur en dan door naar Amsterdam.
Zoals ik al zei: australie was en os fantastisch en ik heb het hier super naar mijn zin gehad. De tijd de echt voorbij gevlogen. Maar ik vind het ook niet erg om weer lekker naar huis te gaan en jullie allemaal weer te zien!
Tot in Nederland!
Dikke kus Juud
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
